AEMONIDES

AEMONIDES

nomen viri proprium. Virg. Aen. l. 10. v. 537.

Nec procul Aemonides, Phoebi Triviaeque sacerdos.

Ubi Servius, Hoc nomen licet possit esse patronymicum, quia in des exit, ut dicamnus Aemonis filius; tamen melius est, ut id proprium esse dicamus, quia numquam aliud nomen eius aut praemissum est, aut secutum. Ergo simle est patronymico, ut sit Aemonides sicut Thucydides.